Hanging Coffins of Sagada

Hangende uitvaartkisten in Sagada, Flilpijnen

Hangende uitvaartkisten, lees ik dat nou goed? Ja, dat klopt. De ‘Igorot’-stam uit Sagada, in het noorden van de Filipijnen, heeft lang geloofd in deze traditie. Ze hingen doodskisten aan een klif, in plaats van ze te verbranden of begraven.

Veel mensen geloven dat ze dichter bij de goden zouden zijn als ze hoger zouden liggen, maar er zijn nog meer redenen. Als mensen stierven wilden ze niet onder de grond begraven worden. Ze wisten dat er water bij het lichaam zou komen en het dan snel ging verteren. Dat wilden ze niet, ze wilden dat hun lichaam veilig zou blijven. Veilig, daar zit nog meer aan vast. De vijanden van de stam zouden op zoek zijn naar hoofden, om te mee te nemen als trofee. Daarnaast zou het lichaam kunnen worden opgegeten door roofdieren als het begraven lag. Dus, hoog en veilig, dat was de oplossing.

Voordat ze in de kist werden gelegd hadden de stammen nog meer tradities. Het vocht van de overledene zou geluk brengen. Veel mensen wilden het lijkvocht aanraken, hierdoor zou je de kennis en vaardigheden van de overledene overnemen.

De kisten werden van te voren al vastgemaakt aan de klif. Jonge, sterke mannen droegen dan het lichaam van de overledene daarheen. Vroeger waren die kisten maar één meter lang! Ze wilden namelijk in de foetus houding komen te liggen. Ze geloofden dat je op dezelfde manier heen moest gaan, als je gekomen was. Vaak werden de botten gebroken, zodat de overledene in de kist zou passen. Tegenwoordig zijn de kisten wel langer.

Anno 2019 worden de meeste mensen in Sagada begraven. Kinderen willen de graven van hun ouders kunnen bezoeken. Dit gaat niet zo gemakkelijk als de kist aan een klif hangt. Vandaar dat de traditie langzaam tot een einde komt.