Parijs, Frankrijk
Onder de Franse hoofdstad ligt een tunnelnetwerk van ongeveer 300 kilometer lang. Deze gangen zijn ontstaan doordat hier kalksteen weg werd gehaald voor huizen en gebouwen. Onder andere het Louvre, de Notre Dame en de oude stadsmuur zijn van dit kalksteen gebouwd. De kalksteengroeven onder Parijs kregen in de achttiende en negentiende eeuw een andere bestemming.
Begraafplaatsen zoals ‘Cimetière des innocents’ waren in die tijd overvol. Cimetière des innocents lag in hartje Parijs, ongeveer waar nu marktplaats Les Halles is. Er was zó veel ruimtegebrek op deze begraafplaatsen, dat een graf pas gesloten werd wanneer er meerdere lijken in lagen. Het gebeurde dus regelmatig dat graven meerdere dagen open waren. Daarnaast waren er nog geen regels of richtlijnen over de diepte van een graf of een omhulsel van de overledene.
De geur die van de begraafplaatsen kwam was onuitstaanbaar. Er brak in 1780 een ziekte uit die wetenschappers van die tijd toewezen aan de slechte lucht van de begraafplaats. Zo werd in 1780 als eerste het Cimetière des Innocents (indertijd de enige begraafplaats binnen de muren van Parijs) gesloten. Alle rond de twee miljoen botten werden vanaf 1785 overgebracht naar de steengroeven onder de stad. Ook andere Parijse begraafplaatsen werden wegens gezondheidsredenen geruimd. In totaal liggen de botten van ongeveer zes miljoen mensen in de catacomben begraven
Om plaats te maken in het centrum van de stad en om de geur volledig weg te krijgen heeft men besloten de beenderen over te brengen naar de ongebruikte ondergrondse kalksteengroeven. Het enige wat nu nog te zien is van de beruchte Cimetière des innocents is de fontein die als herinnering werd geplaatst.
In de catacomben van Parijs zijn bijna alle graven anoniem. De beenderen en schedels liggen gerangschikt per kerkhof en het jaar dat ze in de catacomben zijn geplaatst. Soms werden volledige kamers gevuld, deze werden dichtgemaakt met een rij van schedels.
Later werden de tunnels in de Tweede Wereldoorlog gebruikt door het verzet. Ook nu komen er wel eens krakers en drugsverslaafden in de onbekende delen, sommige stukken staan onder water en een stuk van de tunnels wordt tot op de dag van vandaag gebruikt als toeristenattractie. Je kunt een ticket met audiogids kopen en een korte tour doen, die door de ‘mooiste’ stukken van de tunnels gaat.
Dat er elektriciteit is in het gedeelte van de attractie is wel duidelijk, maar er gaan zelfs geruchten dat er een ondergrondse bioscoop en restaurant aanwezig zijn. Of dat écht waar is zullen we maar in het midden laten.