12 bijzondere begraafplaatsen

Dit 110 hectare grote kerkhof is naar verluidt de meest bezochte begraafplaats ter wereld en staat vol met geplaveide wandelpaden, met bomen omzoomde steegjes en elegante mausoleums. De concentratie van beroemde bewoners – waaronder Moliere, Marcel Proust, Oscar Wilde, Gertrude Stein, en Jim Morrison – onder de 70.000 percelen is geen toeval. De begraafplaats werd in 1804 aangelegd en werd eerst gebruikt voor herbegrafenissen uit andere delen van de stad. In een macabere (en onvrijwillige) vorm van beroemdheidsverering, lieten ambtenaren lichamen van hoog aanzien overbrengen om de populariteit op te krikken. Een gemeenteraadslid van Florida stelde onlangs voor het graf van Morrison te verplaatsen naar zijn geboorteplaats aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Het plan kreeg boegeroep van fans, de begraafplaats en de nalatenschap van de muzikant.

Hier liggen enkele beroemde Aussies begraven, waaronder schrijver Henry Lawson, cricketer Victor Trumper en de Ierse rebel Michael Dwyer. Maar de echte reden voor een bezoek is het uitzicht. Waverley werd in 1877 geopend en beslaat zo’n 40 hectare op de kliffen met uitzicht op de Stille Zuidzee. Engelen, kruizen en obelisken liggen allemaal te zonnen op de heuvel, genietend van wat ongetwijfeld een van de best denkbare vergezichten is.

Andrews Cathedral, gebouwd in de 11e en 12e eeuw, was eeuwenlang de grootste kathedraal van Schotland. Maar door oorlog, brand en stormen is de kathedraal gereduceerd tot een stenen ruïne op een woeste klif die uitkijkt over de Noordzee, omgeven door een sober kerkhof. Hier kunnen golfliefhebbers het graf van de 19e-eeuwse pro Tom Morris bekijken, cultuurliefhebbers kunnen de middeleeuwse beelden in het museum bewonderen en spookjagers kunnen een oogje in het zeil houden voor een van de vele geesten die op deze plek zouden rondwaren.

La Recoleta, ooit de boomgaard van een aangrenzende kerk, lijkt nu op een stad op zichzelf, bleek als een bot en genesteld in het centrum van Buenos Aires. Eva Perón is de beroemdste persoon die hier begraven ligt – zo’n 15 meter onder de grond, om ervoor te zorgen dat haar resten niet worden verstoord. De begraafplaats dateert uit 1822 en staat vol met ontroerende engelenbeelden, art deco, art nouveau, barok en neogotische grafstenen en mausolea. Maar het meest gedenkwaardige graf is misschien wel dat van Rufina Cambaceres, die in 1902 op 19-jarige leeftijd overleed. Volgens de legende klonk er enkele dagen na haar begrafenis geschreeuw uit haar graf. Bij het openen van het graf werden krassen op de kist en op haar gezicht ontdekt, het resultaat van haar mislukte vluchtpoging.

De begraafplaats is gesloten geweest in de nasleep van orkaan Matthew, maar gaat volgende week weer open nadat plaatselijke schoonmaakploegen een aantal omgevallen ceders hebben verwijderd. Eén ding zul je er niet aantreffen: het ontroerende “Vogelmeisje”-beeld dat op Berendts omslag staat afgebeeld en dat ruim voor de storm naar een plaatselijk museum – het Jepson Center for the Arts – werd overgebracht. Maar als je een permanente bewoner wilt zijn, het is nog steeds een actief kerkhof.

Volgens de traditie zal de opstanding beginnen op deze heiligste joodse begraafplaats, die al meer dan 3000 jaar in gebruik is. De Olijfberg, vol met zandkleurige graven, kijkt uit over Jeruzalem in het westen en de woestijn in het oosten. Het is de rustplaats van rabbijnen, profeten en de Israëlische premier Menachem. Begin – en sinds kort is er niet veel plaats meer.

Weinig plaatsen zijn zo sierlijk en ontroerend als Arlington, de begraafplaats voor meer dan 400.000 Amerikaanse veteranen, leden van actieve dienst en hun gezinnen. Het land was ooit eigendom van de kleinzoon van Martha Washington. In 1863 werd een deel van zijn landgoed omgebouwd tot een dorp dat voormalige slaven hielp bij hun overgang naar de vrijheid; daarna werd het een begraafplaats uit de Burgeroorlog. Onder de onberispelijke gazons en eeuwenoude bomen bevinden zich het graf van de onbekende soldaat, dat 24 uur per dag wordt bewaakt, het graf van John F. Kennedy, verlicht door een eeuwige vlam, en de rustplaatsen van Pierre L’Enfant, Thurgood Marshall, en Medgar Evers.

De 19e-eeuwse ontwerpers van Highgate hebben er een dramatische sfeer van gemaakt. Obelisken torenen uit boven de met crypten omzoomde Egyptian Avenue, die leidt naar de Circle of Lebanon, een reeks graven gebouwd rond een eeuwenoude cederboom. In het Victoriaanse tijdperk was dit de meest begeerde begraafplaats van de stad, maar de begraafplaats maakte een lange periode van verwaarlozing door. De begraafplaats is met klimop begroeid en heeft nog steeds iets sluimerend. Onder de 170.000 graven bevinden zich de schilder Lucien Freud, de romanschrijver George Eliot en Karl Marx, wiens graf wordt gemarkeerd door een enorme buste. Minder herkenbaar maar misschien nog interessanter is het graf van Alexander Litvinenko, de vergiftigde Russische spion: hij werd begraven in een met lood beklede doodskist vanwege de hoeveelheid radioactiviteit in zijn lichaam.

Assistens, dat zo mooi is dat het als park wordt gebruikt door de plaatselijke bevolking, die er picknickt en lounget, werd in 1760 gesticht en is het laatste thuis geworden van vele beroemde Denen. In dit egalitaire land zie je geen grootse of uitgebreide monumenten. Hans Christian Andersen heeft een hoge en eenvoudige grafsteen. Filosoof Søren Kierkegaard rust op zijn grafschrift in een hal met rozen en praat met Jezus. En dat alles op een steenworp afstand van een van de meest interessante culinaire buurten van de stad, Nørrebro.

Boss Tweed en Jean-Michel Basquiat, Leonard Bernstein en generaals uit de Burgeroorlog – ze vonden allemaal hun laatste rustplaats in de glooiende heuvels van Brooklyn. De begraafplaats Green-Wood, die dateert van vóór Central Park en Prospect Park, is altijd gebruikt als recreatiegebied. In de jaren `60 was het zelfs de op één na populairste toeristische bestemming van het land, na de Niagara Falls. Het 478 hectare grote gebied is groen en sereen, met vijvers, meren en uitzicht op de skyline van Manhattan.